Ας γνωρίσουμε την Agnes Cecile
20.5.12
19.5.12
Επιχείρηση ολόσωμο μαγιό!!!
Μύθος
Τα ολόσωμα μαγιό παχαίνουν
Πραγματικότητα
Τα ολόσωμα μαγιό "συμμαζεύουν" το σώμα και αναδεικνύουν τα πόδια
Λέτε φέτος να δοκιμάζαμε και κανένα ολόσωμο;
13.5.12
12 χρόνια μέσα σε 2.45 δευτερόλεπτα!!!
Ο κινηματογραφιστής Frans Hofmeester συγκέντρωσε τα τελευταία 12 χρόνια στιγμές από τη ζωή της κόρης του, την οποία κάθε βδομάδα την βιντεοσκοπούσε. Έτσι με υλικό από τις 600 περίπου βδομάδες της ζωής της έκανε αυτό το ωραίο φιλμάκι που μπορεί να συγκινήσει καθέναν που είναι γονιός και όχι μόνο. Δώδεκα χρόνια μέσα σε 2 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα. Αν είστε νέοι γονείς κάντε το κι εσείς..
Θα είναι ανεκτίμητο δώρο μετέπειτα για το παιδί σας.
πηγή marymary.gr
12.5.12
Μικρές συνήθειες..
Υπάρχουν κάποια καθημερινά πράγματα, μερικές μικρές συνήθειες στις οποίες όλοι έχουμε υποκύψει, αλλά είναι τόσο ασήμαντες –ως και ντροπιαστικές- που τις κρατάμε για τον εαυτό μας και δεν τις αναφέρουμε ποτέ. Κι όμως, μην το αρνηθείτε, θα βρείτε πολλές κοινές εμπειρίες και σίγουρα θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας σε κάποια από τις κάτω περιστάσεις.
*Τρώμε πρώτα την κόρα του τοστ και μετά την ψίχα. Για τον ίδιο λόγο, σε κάθε πιάτο αφήνουμε για το τέλος αυτό που θεωρούμε το καλύτερο, και πάντα κάποιος βρίσκεται να έρθει να το αρπάξει και να το καταβροχθίσει λέγοντας «μα είδα ότι δεν το τρως αυτό το κομμάτι».
*Όλοι έχουμε σκίσει κάποια στιγμή στην παιδική (και όχι μόνο) ηλικία το χάρτινο τραπεζομάντιλο της ταβέρνας και έχουμε κάνει «μίγματα» με τα απομεινάρια του φαγητού, κάτι που για κάποιο λόγο μας φαινόταν ξεκαρδιστικό.
*Ήταν στο ίδιο τραπέζι, όπου καθόμασταν με τους υπόλοιπους «μικρούς», ενώ οι «μεγάλοι» της οικογένειας σε κάποιο άλλο, ένας παππούς ή θείος ερχόταν και έλεγε «εγώ θα κάτσω με τη νεολαία» και μας την έσπαγε.
*Όταν βρεθήκαμε μόνοι μας σε δημόσιο χώρο, π.χ. σε κάποιο πάρτι ή σε ένα bar, βγάλαμε το κινητό μας και κάναμε πως μόλις λάβαμε μήνυμα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε.
*Έχουμε σκοντάψει και έχουμε πέσει φαρδιά πλατιά στον δρόμο και σηκωθήκαμε σαν ελατήρια για να δούμε αν υπήρξαν μάρτυρες στην πτώση μας. Αν υπήρχαν κοκκινίζουμε σαν παντζάρια, αν όχι σφυρίζουμε αδιάφορα όσο τινάζουμε διακριτικά το παλτό μας.
*Έχουμε ανοίξει το ψυγείο χωρίς να θέλουμε κάτι συγκεκριμένο, καθίσαμε μπροστά του κοιτάζοντας το άπειρο, ψαχουλέψαμε τα πάντα, αποφασίσαμε ότι δεν θέλουμε τίποτα, το κλείσαμε, και μετά από λίγα λεπτά, να ‘μαστε πάλι μπροστά του
.
*Έχουμε υποκριθεί πως καπνίζουμε πουράκι σοκολάτας.
*Έχουμε αρχίσει από την βιασύνη μας να πληκτρολογούμε την διεύθυνση μιας ιστοσελίδας χωρίς να κοιτάζουμε. Μόλις το κάνουμε βλέπουμε πως έχουμε γράψει «ςςς.φαψεβοοκ…».
*Το τηλέφωνο χτυπά και μας ξυπνά, αλλά πρέπει να απαντήσουμε. Βήχουμε για να καθαρίσει η φωνή μας, και απαντάμε παίρνοντας το σοβαρό μας ύφος. Το αποτέλεσμα είναι να ακουγόμαστε σαν μαστουρωμένοι τηλεφωνητές, όσο κι αν προσπαθούμε για το αντίθετο.
*Κοιτάζουμε το ρολόι για να δούμε τι ώρα είναι. Και διαπιστώνουμε ότι δεν προσέξαμε τι ώρα είναι. Και το ξανακοιτάζουμε.
*Συνομιλούμε με κάποιον που μας λέει κάτι σοβαρό (για εκείνον), αλλά μας έρχεται το καταραμένο χασμουρητό. Προσπαθούμε να το πνίξουμε, με αποτέλεσμα να μοιάζουμε σαν να έχουμε κάνει τρία μπότοξ και να έχουμε πάθει εγκεφαλικό στο καπάκι, αλλά νομίζουμε πως κρύψαμε επιτυχώς την νύστα μας.
*Περπατάμε στο πεζοδρόμιο, προσπαθώντας να πατήσουμε μόνο στο εσωτερικό και όχι στο περίγραμμα από τις πλάκες. Αλλά πάντα είναι ακατόρθωτο.
*Έχουμε ψάξει επί πολλή ώρα τα κλειδιά μας, έχουμε αναστατώσει όλο το δωμάτιο, έχουμε χαλάσει την διάθεσή μας από το βρισίδι, και τελικά τα κλειδιά τα είχαμε εξ αρχής στα χέρια μας.
*Ακούμε ένα τραγούδι στη διαπασών και τραγουδάμε εξίσου δυνατά μαζί του. Ξαφνικά για κάποιο λόγο το τραγούδι σταματά και μένει μόνο ο ήχος από το δικό μας παράφωνο λαρύγγι, και από φόβο μήπως βρίσκεται κάποιος κοντά, επιχειρούμε ένα γρήγορο fade out με παράλληλο σκανάρισμα του χώρου γύρω μας.
*Αγοράζουμε καινούριο κινητό, αλλά αρνούμαστε επί πολλές ημέρες να αφαιρέσουμε την ζελατίνα από την οθόνη του. Όταν όμως το κάνουμε είναι ίσως η πιο απολαυστική στιγμή της ημέρας.
*Το μενού έχει κοφτό μακαρονάκι, και πάντα προσπαθούμε να περάσουμε όσα περισσότερα μπορούμε στα δόντια του πιρουνιού μας.
*Διαβάζουμε ένα κείμενο ή ένα βιβλίο, φτάνουμε στο τέλος της σελίδας και διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε καταλάβει τι διαβάζαμε γιατί το μυαλό μας ήταν αλλού, κι έτσι ξαναρχίζουμε από την αρχή.
*Όταν αγοράζουμε ένα καινούριο βιβλίο ή περιοδικό, πρώτα μυρίζουμε τις σελίδες του.
*Ξέρουμε ότι δεν πρέπει να ξυστούμε όταν μας τσιμπά ένα κουνούπι. Επειδή δεν μπορούμε να αντισταθούμε, αρχίζουμε να ξύνουμε το δέρμα μας γύρω-γύρω. Τελικά, δεν αντέχουμε και ξύνουμε με μανία το «επίμαχο» σημείο μέχρι να ματώσει. Και φυσικά, σκοτώνουμε το κουνούπι στον τοίχο, αφήνοντάς το εκεί με τα αίματα για παραδειγματισμό.
*Βρισκόμαστε σε ένα club ή ένα bar όπου ο DJ πειραματίζεται με τα όρια των decibel, ενώ κάποιος προσπαθεί να μας μιλήσει, φωνάζοντας μέσα στο αυτί μας. Φυσικά, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα, αλλά κουνάμε πάντα καταφατικά το κεφάλι μας και στην συνέχεια λέμε κάτι απροσδιόριστο ως απάντηση, και ο άλλος αντιδρά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
*Πέφτουμε να κοιμηθούμε, αναποδογυρίζουμε το μαξιλάρι για να ξαπλώσουμε από την κρύα πλευρά, αφήνουμε το ένα μας πόδι ξεσκέπαστο και όταν τελικά μας παίρνει ο ύπνος, ξυπνάμε με ένα απότομο τράνταγμα που μας κάνει να σπαρταράμε.
*Αυτό αφορά τις γυναίκες της παρέας: Όλες κάποια στιγμή έχετε σκεφτεί αν ταιριάζει το επώνυμο ενός άνδρα που σας αρέσει με το όνομά σας, κάνοντας πρόβα για το μελλοντικό σας ονοματεπώνυμο.
Πηγή: tsekouratoi.blogspot.com
10.5.12
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός, στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται το Μάρτιο κάθε ολυμπιακής χρονιάς στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Για πρώτη φορά έγινε το 1936 για την Ολυμπιάδα του Βερολίνου με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου, το οποίο ανήκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία. Επιστημονικός υπεύθυνος αυτής της πρώτης αφής ήταν ο καθηγητής φυσικής Σαλτερής Περιστεράκης.
Σύμφωνα με το τελετουργικό που έχει καθιερωθεί την αφή κάνει η πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίου), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στο αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλοντας την ακόλουθη επίκληση:
ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Ιερά σιωπή!Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων.Όρη και Τέμπη σιγήστε.Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδαγια τη φιλοξενη πόλη της ...(όνομα της διοργανώτριας πόλης).
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της Γηςκαι στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της Γηςκαι στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.
Μετά την αφή η πρωθιέρεια παραδίδει ανάβει με τη φλόγα τη δάδα του πρώτου λαμπαδηδρόμου, ενώ παράλληλα φυλάει άσβηστη τη φλόγα σε όλη τη διάρκεια της ολυμπιακής τετραετίας σε ειδικό χώρο. Ακολουθεί λαμπαδηδρομία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας πριν τελικά παραδοθεί στους εκπροσώπους της διοργανώτριας χώρας.
Η λαμπαδηδρομία συνεχίζεται και η φλόγα φτάνει στο στάδιο τη βραδιά της τελετής έναρξης των αγώνων.
Στο τελετουργικό της αφής συμμετέχουν η πρωθιέρεια και οι ιέρειες, οι οποίες πραγματοποιούν μια λιτή χορογραφία κατά τη διάρκεια της τελετής. Υπεύθυνη της χορογραφίας ήταν η Μαρία Χορς από το 1964 ως το 2004. Το 2008 τη διαδέχτηκε η Άρτεμις Ιγνατίου.
Πρωθιέρειες από το 1936 μέχρι σήμερα διετέλεσαν οι εξής:
- Πράτσικα: 1936.
- Μαρία Αγγελακοπούλου: 1948.
- Ξανθίππη Πηχεών-Θεολογίτη: 1952.
- Αλέκα Κατσέλη: 1956, 1960, 1964.
- Μαρία Μοσχολιού: 1968, 1972, 1976, 1980.
- Κατερίνα Διδασκάλου: 1984, 1988.
- Μαρία Παμπούκη: 1992, 1998.
- Θάλεια Προκοπίου: 2000, 2004.
- Μαρία Ναυπλιώτου: 2008.
- Ινώ Μενεγάκη: 2012
πηγή: Wikipedia
Εικόνες από την σημερινή αφή της ολυμπιακής φλόγας
"Δέν είχα πρότυπο,ήταν επιθυμία εσωτερική.Σε κάθε περίπτωση ο αρχαίος κόσμος με συνάρπαζε.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι η λέξη "όρχηση" στην αρχαία Ελλάδα ήταν σεβαστό πράγμα και χωρίς να το καταλάβω αυτός ο σεβασμός γινόταν μέρα με τη μέρα αγάπη,πάθος και σκοπός ζωής.
Στεκόμαστε (στην ορχήστρα: σκηνή σήμερα)
και έβγαινε η ψυχή μας προς τα έξω.Απλωνόταν το είναι μας και αγκάλιαζε το σύμπαν.Δύσκολο να περιγράψω την εμπειρία με λόγια.
Ο αγώνας συνίστατο στο πώς σε μιά τραγωδία θα δώσεις αυτά που ζητάει αυτός που την έγραψε.Γιατί ποιά είμαι εγώ να τα βάλω με τον Αισχύλο ή με τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη;
Έχει μία ιερότητα αυτό.
Το θέατρο είναι για όλες τις εποχές.Οι στιγμές του θεάτρου δεν γνωρίζουν χρόνο και τόπο.Αν είναι καλό το θέατρο ξεπερνά τους όποιους περιορισμούς.Η αφή της φλόγας και η επίκληση στον Απόλλωνα είναι μία στιγμή θεατρική.Συνεπώς δεν είναι σφάλμα ή αταίριαστο για τους χριστιανούς να συμμετέχουν.
Η στιγμή της αφής είναι ιερή όπως είναι και ιερό το δρώμενο του θεάτρου,αλλά δεν είναι θρησκευτική.
Δεν θα ήμουν μονομερής και περιορισμένη αν σας έλεγα ότι με συγκινεί μόνον η αρχαία Ελλάδα ή το Βυζάντιο;Δεν νομίζω πως έχω το δικαίωμα να λατρεύω τον προ-προπάππου μου και να αποποιούμαι τον παππού ή τον ίδιο μου τον πατέρα.
Θα ήμουν στενόκαρδη και στενόμυαλη αν απέκλεια κάποια περίοδό μας.Ας αφήσουμε την ψυχή μας να ανοίξει για να δεχτεί τη διαχρονία μας.
Οι στιγμές μας σηκώνουν ψηλά και μας αναστατώνουν.Να δώσω ένα παράδειγμα:Ας πούμε ότι η ημέρα είναι μία ημέρα όπως όλες οι άλλες.Ας πούμε ότι είναι και λίγο χειρότερη,αλλά μια στιγμή αρκεί να αλλάξει εντός μου ο ρυθμός του κόσμου που λέει και ο ποιητής.Μπορεί να ανοίξω απλά το παράθυρο μου και να αντικρύσω το θαύμα που λέγεται Παρθενώνας!"
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι η λέξη "όρχηση" στην αρχαία Ελλάδα ήταν σεβαστό πράγμα και χωρίς να το καταλάβω αυτός ο σεβασμός γινόταν μέρα με τη μέρα αγάπη,πάθος και σκοπός ζωής.
Στεκόμαστε (στην ορχήστρα: σκηνή σήμερα)
και έβγαινε η ψυχή μας προς τα έξω.Απλωνόταν το είναι μας και αγκάλιαζε το σύμπαν.Δύσκολο να περιγράψω την εμπειρία με λόγια.
Ο αγώνας συνίστατο στο πώς σε μιά τραγωδία θα δώσεις αυτά που ζητάει αυτός που την έγραψε.Γιατί ποιά είμαι εγώ να τα βάλω με τον Αισχύλο ή με τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη;
Έχει μία ιερότητα αυτό.
Το θέατρο είναι για όλες τις εποχές.Οι στιγμές του θεάτρου δεν γνωρίζουν χρόνο και τόπο.Αν είναι καλό το θέατρο ξεπερνά τους όποιους περιορισμούς.Η αφή της φλόγας και η επίκληση στον Απόλλωνα είναι μία στιγμή θεατρική.Συνεπώς δεν είναι σφάλμα ή αταίριαστο για τους χριστιανούς να συμμετέχουν.
Η στιγμή της αφής είναι ιερή όπως είναι και ιερό το δρώμενο του θεάτρου,αλλά δεν είναι θρησκευτική.
Δεν θα ήμουν μονομερής και περιορισμένη αν σας έλεγα ότι με συγκινεί μόνον η αρχαία Ελλάδα ή το Βυζάντιο;Δεν νομίζω πως έχω το δικαίωμα να λατρεύω τον προ-προπάππου μου και να αποποιούμαι τον παππού ή τον ίδιο μου τον πατέρα.
Θα ήμουν στενόκαρδη και στενόμυαλη αν απέκλεια κάποια περίοδό μας.Ας αφήσουμε την ψυχή μας να ανοίξει για να δεχτεί τη διαχρονία μας.
Οι στιγμές μας σηκώνουν ψηλά και μας αναστατώνουν.Να δώσω ένα παράδειγμα:Ας πούμε ότι η ημέρα είναι μία ημέρα όπως όλες οι άλλες.Ας πούμε ότι είναι και λίγο χειρότερη,αλλά μια στιγμή αρκεί να αλλάξει εντός μου ο ρυθμός του κόσμου που λέει και ο ποιητής.Μπορεί να ανοίξω απλά το παράθυρο μου και να αντικρύσω το θαύμα που λέγεται Παρθενώνας!"
Μαρία Χορς
Τα κάναμε ... σαλάτα!!!
Τί κι αν τα κάναμε, τί κι αν έγιναν σαλάτα...έξω καλοκαίριασε και ήρθε καιρός να το ρίξουμε στις σαλάτες.
Είτε για δίαιτα ενόψει του καλοκαιριού, είτε για υγιεινή διατροφή οι σαλάτες μπορούν να αποτελέσουν ένα απολαυστικό γεύμα αρκεί να ξεδιπλώσουμε την φαντασία προσθέτοντας υλικά "διαφορετικής καταγωγής".
Αναμείξτε σπανάκι με ξερό σύκο και φέτα, μαρούλι με σταφίδα, παξιμάδι και λιαστή ντομάτα. Βέβαια υπάρχει πάντοτε η κλασική και αγαπημένη χωριάτικη που πάντα είναι εκεί να μας χαρίζει την ωραία της γεύση. Σπανάκι, μαρούλι, ρόκα, iceberg, λάχανο, ντομάτα, αγγούρι, πιπεριά, μήλο, πορτοκάλι, καρότο, καλαμπόκι, τυρί, ξερά σύκα ή δαμάσκηνα, σταφίδες, καρύδια, γκότζι μπέρι, ηλιόσπορους, σουσάμι καθώς και σπασμένο παξιμάδι ίσως είναι οι επιλογές σας για την τέλεια σαλάτα.
Παρακάτω πάρτε κάποιες ιδέες...
Φρέσκα υλικά υποψήφια για πρωταγωνιστικό ρόλο στις σαλάτες σας μπορείτε να προμηθευτείτε από το Καρότο Μάρκετ
4.5.12
DIY Φτιάξε μόνη σου την κόμη σου
Πόσες φορές βρεθήκατε μπροστά στον καθρέφτη δίχως να ξέρετε τί να κάνετε με τα μαλλιά σας...
Παρακάτω κάποια βίντεο με χτενίσματα που μπορείτε να τα φτιάξετε μόνες σας στο σπίτι.
2.5.12
100 τρόποι να φορέσεις 1 ρούχο
Ρούχα που μπορούν να φορεθούν με πάρα πολλούς τρόπους. Ιδανικά για καλοκαίρι αφού μπορείτε να πάρετε ένα ρούχο που όμως θα το φορέσετε από το πρωί ως το άλλο πρωί...
Αν γνωρίζετε από ραπτική θα μπορούσατε να το φτιάξετε μόνοι σας..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
